سفر تبليغي پيامبر اسلام به شهر طائف در نزديكي مكه در حالي صورت گرفت كه به تازگي ابوطالب، ياور و حامي بزرگ آن حضرت، وفات يافته و به همين دليل، مشركان قريش بر آزار و اذيت خود عليه پيامبر، افزوده بودند. بنابراين اگر اهالي طائف به اسلام مي‏گرويدند، اين شهر پايگاه و محل امني براي مسلمانان تحت ستم مكه مي‏شد.اما سران قبيله‏ي ثقيف در طائف، نه تنها به خداي يكتا و رسالت حضرت محمد(ص) ايمان نياوردند، بلكه به تحريك آن‏ها برخي مردم نادان، پيامبر اكرم(ص) را مورد آزار و اذيت قرار دادند و ايشان را مجروح كردند.